Middagje grutto ringen 'doormidden gezaagd'

Uitgerekend vandaag (27 mei) had ik een vrije middag om samen met Yde vd Heide van onderzoeksbureau Altenburg & Wijmenga grutto’s te ringen. Er moet worden onderzocht waar de grutto’s heen gaan nu er achter Goutum het 1 en ander is gebouwd of nog wordt gebouwd. Dat vangen wordt gedaan met een vangkooi die over het nest wordt geplaatst. Als de ouder vogel dan terugkeert naar het nest kan ze zo de kooi in lopen maar weet ze daar niet weer uit te komen en kan het dier geringd worden. Helaas voor ons zijn de gemerkte nesten allemaal uit.

Tijdens het om struinen ontdekken we een ongebruikelijk tafereel. Er zwemt een grote zaagbek in een sloot. Heel apart. Normaal zien we ze hier in de winter in meren en rivieren. Ze broeden in bosrijke gebieden met vrij diepe, heldere visrijke wateren en oude bomen met nestholen. Dit tafereel past dus niet in het plaatje. Nadere inspectie leert ons dat zijn vleugel niet oké is. Yde vindt het eigenlijk dat de natuur zijn gang moet gaan. Natuurlijke selectie. Maar daar ben ik het in dit geval niet mee eens. Zijn vleugel is stuk. Dat kan betekenen dat het of is gebeurt door een botsing met een auto of tegen een hoogspanningskabel is gevlogen. Geen zwakte maar door menselijk toedoen en dan gelden er voor mij andere regels. Yde is overtuigd.

De vangactie kan beginnen. De zaagbek is niet onnozel en nog vrij fit. Hij laat zich niet in het nauw drijven. Er volgen diverse omloop acties, slootspring acties, bijna-te-pakken acties, lachbui acties. Uiteindelijk staan we beide in de sloot en weet ik de grutto-vangkooi over het dier te gooien. “Hebbes”, roept Yde. Helaas … zaagbekken zijn uitstekende duikers en dus zwemt de vogel onder de kooi door en weg is hij weer maar hij maakt de fout door toch de wal op te kruipen. Yde trekt een sprintje en kan hem net pakken voor hij weer de sloot in duikt. Alle 3 moeten we even op adem komen. Vol verwondering bekijken we het prachtige dier. Een nieuwe handsoort volgens Yde. De breuk aan zijn vleugel blijkt al aan de helende hand te zijn. Ik besluit Frieda van vogelopvang Marssum te bellen. Ze heeft geen dienst maar na lichtelijk aandringen mogen we hem langs brengen. Wat een topvrouw! Frieda zorgt voor de eerste opvang en voor vervoer naar de Fûgelhelling zodat wij nog een ander gebied kunnen bezoeken om kleurringen van grutto’s af te lezen. Al met al weer een prachtige belevenis. Geen grutto’s gevangen helaas maar ik kwam weer met een brede glimlach thuis.