februari

23 januari 2016 Lauwersoog

Euforie overheerst deze dag. En de dagen erna waarschijnlijk ook. En zal de boeken in gaan als: ‘weet je nog die dag in januari 2016?’

Deze dag was er niks afgesproken met de vogelmaten. Bij het dagen van de dag lijkt het een stralende dag te worden. Dus op tijd uit bed en ontbijten. Hupsakee daar komt al een appje binnen via de groepsapp 058-waarnemers. Er wordt gezocht naar de zeearend bij De Groote Wielen die hier al een klein weekje vertoeft. Maat Harm meldt zich ook en is onderweg om te helpen met zoeken. Matthijs van Wieren stuur ik een appje.’Wakker?’ Na het ontbijt stap ik in de auto en bericht hem dat ik naar De Wielen ga. Als ik me bij Harm aansluit gaat de telefoon. ‘Ja met mij, ben je al weg?’ ‘Jep, ik sta bij Harm bij het surfstrandje’. ‘Tomme zag je berichtje te laat, kom eraan’. Samen met Harm en Jaap Westra posten we een tijdje maar geen zeearend te bekennen. Mijn voorgenomen plan om bij It Fryske Gea gebouw It Set te kijken blijkt ook bij Harm te leven dus rijden we daar naartoe. Wederom klinkt South of Heaven van Slayer vanuit mijn telefoon. ‘Jo, is het handig dat Tsjitske me bij jou brengt zodat we in 1 auto verder gaan’, vraagt Matthijs. Ook dit had ik ingecalculeerd. Het lunchpakket was al ingepakt. ‘Ja prima, kom maar naar It Set’. Intussen kijken Harm en ik bij het Sierdswiel waar nog een 058 app-meneer zit te posten. Geen zeearend. Wel veel onrust onder de 100-en watervogels bestaande uit hoofdzakelijk smienten. Een adulte havik scheert over de plas maar lijkt niet veel indruk te maken. We kijken nog even bij de kerkuil die in het It Fryske Gea gebouw huist. Daarna gaat Harm naar huis om zijn vaderlijke plicht te vervullen. Matthijs lost hem af die net komt aanrijden met zijn vriendin. Gedrieën bekijken we de soezende kerkuil in het uilenbord van It Gea gebouw voordat ook Tsjitske weer vertrekt.

Fotografeer weer
Voordat we een plan de campagne maken bekijken we eerst vanaf de Kooiweg de Weeshús- en Binnemiedepolder. Rovers heersen hier; 14 buizerds, 4 torenvalken, 1 slechtvalk, 1 blauwe kiekendief, 1 sperwer en 1 havik. Matthijs heeft Pieter-Jord Hovenga (PJ of Hovie genoemd) laten weten dat we op pad zijn. Wegens andere drukte is het een tijd geleden dat hij voor het laatst met ons mee is geweest maar vandaag weet hij zich los te weken en is onderweg. We pikken hem op bij Chinees-Restaurant E10 en besluiten richting Lauwersmeer te gaan. We hebben er zin in. Een stralende dag dus fotografeer weer en het spontaan ontstaan van deze trip maakt het nog leuker.

Daar smelt je van
Rond 12-en komen we aan bij Lauwersoog haven. Mijn voorstel om een traditioneel visje te halen valt in goede aarde maar moet wachten want eerst gaan we de haven checken. Bij een viskotter ligt nog verpakkingsijs op de kade. Een steenloper scharrelt er rond op zoek naar garnaaltjes e.d. die achtergebleven zijn als bijvangst. Dat levert een eerste foto-shoot op. Een juveniele zilvermeeuw is als tweede aan de beurt. Een gewone zeehond duikt op in de midden van de haven. Jammer, te ver weg voor een mooie plaat. Een stukje verder zie ik opnieuw een juveniele meeuw zwemmen. Een verdacht beestje. Matthijs ziet me loeren. ‘Een pont?’, vraagt hij. ‘Weet ik niet, voor de zekerheid even een foto maken’. Achteraf blijkt het om een 2e winter grote mantelmeeuw te gaan (thx RJ) . Op het moment dat ik uitstap zie ik naast de meeuw een grote grijze kop opduiken. ‘Wow, een zeehond met vis’. Actie in de tent. Snel stappen we uit en ploffen op de rand van de kade neer. Tak-tak-tak-tak. Drie camera’s vuren er op los. De gewone zeehond is lekker in het zonnetje aan het eten. Een dikke vette platvis wordt geript en naar binnen gewerkt. Waanzinnig gezicht zoals het dier zijn klauwen gebruikt om de vis vast te houden. Zo nu en dan kijkt ie ons aan. Sjezus man daar smelt je toch van. Geweldig!!!

Dobber
Tijdens het observeren en fotograferen van de gewone zeehond horen en zien we een ijsvogel langs flitsen. Als de zeehond weer eens onderwater verdwijnt kijk ik achterom. ‘Hey jongens kijk eens naar de auto’. We hebben de auto mooi achtergelaten. Half op de weg met alle 4 de deuren geopend en dat terwijl we met z’n 3-en zijn. ‘Issie weer’. De zeehond komt andermaal boven. Als een dobber komt het dier tot halverwege zijn lichaam uit het water en zakt terug tot zijn nek. ‘Ho even wat zwemt daar verderop in de haven?’ Kijker er op. ‘Een roodhalsfuut’. We staan op en draven naar een plek waar de fuut langs gaat komen. Ver weg maar toch een bewijsplaat zoals we dat noemen. Het dier is aan het transformeren naar broedkleed. De hals kleurt al rood. Intussen is de zeehond ook weer opgedoken op hetzelfde plekje. We draven terug en wachten tot het dier weer ondergaat en lopen daarna weer naar de hotspot om stelling te nemen. Heerlijk wat een geweldig meewerkend beest.

Langhalseend
‘Tijd om zelf een visje te eten?’ ‘Nope, eerst naar de andere kant van de haven’. Daar aangekomen zien we de roodhalsfuut vlak bij de kade opduiken. Hartstikke leuk maar fototechnisch helemaal ruk. Tegenlicht! Aan de andere kant van de zeedijk zien we eidereenden waarvan enkele mannetjes al mooi in broedkleed zijn. Overal zien we steenlopers. Ook op de viskotters scharrelen ze rond op de netten. Er komen 2 oudere dames aangelopen met flinke lenzen op hun camera’s. Ze melden dat er verderop een aparte eend rond zwemt met een lange hals. ‘Er staan allemaal mensen naar te kijken maar niemand weet wat voor beest het is’, zeggen ze. ‘Mag ik de foto eens zien dan?’ Ze tovert de “langhalseend” op het schermpje van haar camera. Het blijkt om een fuut te gaan in winterkleed met zijn snavel in de rugveren gestoken. De dames zijn lichtelijk teleurgesteld maar daar komt rap verandering in als Matthijs foto’s laat zien van onze zeehond sessie. ùt de skroeven zijn ze. Bedankt voor de tip en tot ziens. ‘Tijd voor een visje?’ ‘Nope’. Harm zit thuis maar toch is hij er stiekem bij. Hij appt door dat er paarse strandlopers in de haven zitten en een zwarte zee-eend buitendijks op zee. We waren al onderweg naar het restaurant maar PJ heeft de paarse nog niet eerder gezien dus draaien en terug. Auto parkeren op het einde van de pier en al vlot hebben we ze te pakken. Tussen de steenlopers lopen maar liefst 3 stuks. Een man en een vrouw met groot en duur foto apparatuur komt bij ons staan. Ze melden dat ze net een roodhalsfuut op de foto hebben gezet. ‘Dat zou betekenen dat er 2 zijn. ‘Mag ik de foto zien?’ Wederom krijgen we de fuut in winterkleed te zien. ‘Tijd voor een visje?’ Ja, hoog tijd. Door de spontaan ontstane trip hebben de beide andere mannen weinig tot niks meegenomen dus tijd voor een visje en een biertje.

Dompelaar
Tijdens het eten komen er meldingen binnen van bonte kraaien, een zeearend en van een roerdomp die op het ijs loopt bij de Vlinderbalg (zeearend monument). Daar aangekomen is de dompelaar net uit beeld gelopen. PJ moet af en toe lachen om het vogelaars latijn of vogelnaamverbasteringen die ter sprake komen. Rpb, tv, gedrochtje, dompelaar, grote- en kleine zillie, allie. We moeten nu haast wel op huis aan want ik heb nog een ander feestje. Een concert van de Engelse band Threshold in Zoetermeer gaat mijn dag naar een nog hoger niveau tillen. De enorme spreeuwenwolken die hier in de schemering geweldig mooi zijn te zien bewaren we voor een andere keer. Nog even langs de proefboerderij en voormalig kruitfabriek en dan hebben we het goeie weer genoten. We krijgen echter nog een mooi toetje in de vorm van 2 kleine zilverreigers waarvan 1 een tijd naast onze auto vliegt.