Word lid!
Nieuws
17
mei

Zondagochtend wandeling Pingopaed Twijzel

Zondagochtend wandeling Pingopaed Twijzel

Vanmorgen gaf Meino een veelzijdige excursie namens de Vogelwacht Marssum op het Pingopaed bij Twijzel. Het is een prachtige beschutte route die langs enkele waterpartijen loopt (pingo’s en dobben). Een mooi stukje verborgen natuur waar van alles te ontdekken valt.

Zomaar een stukje tekst van 1 van de deelneemsters op Facebook. Zomaar en zowaar! Een plek waar je heerlijk tot rust komt. Voor mij bracht het na de tijd enige onrust wegens een tekenbeet. Controleren, waar je ook buiten bent geweest, is een wijselijk advies. Maar dit terzijde.

Groene gedaantes
Met 13 personen waaronder 5 kinderen gaan we vandaag op pad. Mooie wolkenluchten zorgen voor mooie uitzichten en zorgen voor enige dynamiek tijdens de wandeling langs de oude dykswallen, dobben en pingo’s. In deze tijd van het jaar zie je de bomen en struiken ineens exploderen in frisse verse groene gedaantes. Of terwijl er is nauwelijks een vogel te zien in het bijzondere coulisselandschap van de Noardelyke Fryske Wâlden (NFW). Te horen des temeer. Een vogel-afbeeldingskaart biedt uitkomst om het gehoorde in beeld te brengen. Het landschap is vergelijkbaar met een bosbiotoop (leefomgeving) waar vele broedvogels van een dergelijk gebied huizen. Neem alleen al de gekraagde roodstaart. Deze prachtvogel komt nergens in Europa zoveel voor als in de NFW. Een mooie vogel die ook nog eens mooi zingt. De hier aanwezige tuinfluiter, fitis, grasmus, boompieper, zwartkop of fitis kunnen niet tippen aan deze karakteristieke vogel van de Wälden. De goudvink broed hier ook. Machtige vogel qua uiterlijk maar tsjonge jonge wie heeft in godsnaam de zang, of eigenlijk een zacht roepje , voor deze vogel verzonnen.

Jong enthousiasme
We betreden via een smalle doorgang een open stukje terrein met een dobbe, aan weerszijden afgeschermd door oude schrale dykswallen. Jento is gelijk enthousiast. ‘Hier kunnen we wel wonen, Klazien. ‘Prachtig hier’, zegt hij tegen zijn vrouw. Rutmer steekt een stukje watermunt in zijn jaszak. ‘Daar ga ik morgen in de klas over vertellen’, meldt hij. Een oud zanglijster nest haal ik uit een boompje en vertel erover. Die gaat mee met 1 van de jongedames. Ook om in de klas te laten zien. ‘Meino, Meino, wil je mijn foto zien’, roept Hugo, zoon van Marcel Noordbruis en jongste deelnemer van de club. Deze uitspraak hoor ik gedurende de gehele excursie. Prachtig, dat jonge enthousiasme.

Airborne
Het spel dat de wolken speelt met het zonlicht zorgt ervoor dat libellen en vlinders op de vele beschutte plekjes in beweging komen of weer gaan zitten. Zodra de zon schijnt warmen ze op en gaan ze airborne. Een “echte” libel genaamd de glassnijder wordt door Moos op het pad ontdekt. De zon is even uit. Het beestje trilt met zijn vleugels om warmte te generen. Door de hoeveelheid soorten moet er soms midden in een verhaal geschakeld worden naar een andere soort omdat die zich ineens meldt. ‘Meino, ik moet je even storen, hier zit een viervlek’, zegt Linda Veeman. Van slak naar libel, van libel naar pingo, van pingo terug naar slak. Tsja, en die pingo. Dat is me ook een verhaal. Terug naar de laatste ijstijd. Daar zijn die dingen ontstaan. Heb je het al gauw over 115.000 jaar teback. Hoe en wat moet je maar even googlen of nog beter … gewoon meegaan en het verhaal meekrijgen terwijl je erbij bent.

Prachtig allemaal
‘Mooi, ik heb een vrijwilliger nodig voor een testje, kom maar naar vorenKlazien’. ‘Grmbll, ik heb een hekel aan spelletjes’, bromt ze. Dat is duidelijk want het testje gaat niet helemaal zoals het zou moeten. Geeft niks. Ik heb een dode pul van de kerkuil bij me. Die werkt wel mee of hij het nou wil of niet. Het beestje is niet geheel voor niks een te vroege dood gestorven, het doet nu dienst als educatief model. Een uitleg over het zicht, het gehoor en verenpak volgt. ‘Ja jong, je merkt het misschien niet aan me maar ik vind ‘t prachtig allemaal’, antwoord Klaas als hem wordt gevraagd of hij het leuk vindt. Thea van der Sloot geniet ook in stilte mee. Baukje Dijkstra heeft de uitleg met de kerkuil afgelopen woensdag al meegemaakt tijdens de Dauwtrapwandeling met O.B.S. de Pôlle. Top dat ze er vandaag weer bij is.

Het trucje
Samen met Rindert Talma geef ik elk jaar een IVN-excursie voor Stichting Elzengae over het pingopaed. Steevast krijgen we de vraag of er ook vissen in de pingo’s leven. Vandaag is geen uitzondering. Het pingopaed voert ons langs 2 pingo’s. Aan de rand van de grootste pingo gaan we testen of er vissen voorkomen. ‘Ik tel tot 3 en dan allemaal springen’. De trillingen zorgen ervoor dat vissen dit opvangen middels hun zijstreeporgaan. Die schrikken zich het lazarus. Je ziet dan overal kringen in het water ontstaan. Vaste prik, gebeurt altijd, mist nooit … tot vandaag. Hoe is dit nou mogelijk, zouden ze het trucje doorhebben? Leuk hoor en bedankt maar weer. Maar … het levert wel een mooie foto op van Elly Kloostra.

Veelzijdig
Verder kwam o.a. aan de orde: Hoe een brandnetelblad beetpakken, reeën, waardplanten van vlinders als geaderd witje, oranjetip, hooibeestje of landkaartje, een mooie tor genaamd distelboktor, bruine kikker, variabele waterjuffer, vuurjuffer, lantaarntje, elzenhaantjes, gewone veldbies met het mierenbroodje, zaaddoosjes van mos, eikvaren, zwarte els, verschil 1 en 2 huizig, houthakstobbe, drinkdobbe … Zomaar een excursie, zomaar een veelzijdige excursie, zomaar met een leuke groep mensen op pad, zomaar op een prachtplek in Fryslân waar van alles te ontdekken valt. Zomaar … en zowaar.

Tekst: Meino Zondervan
Foto: Elly Kloostra

Share Button
Jeugd / Verslagen 0 Reacties

Gerelateerde berichten

Reacties

Reageer