Op pad met Meino Zondervan: rondje Afsluitdijk

12 januari, Afsluitdijk e.o.

“Bingo PJ. Daar, snel, pak ‘m, pak’m”. Klik klik klik. “Wat is het voor beest, ouwe”. Klik klik. “Een roodkeelduiker, heb je hem erop”?

Eigenlijk zou ik met Pieter-Jord Hovenga naar Eernewoude maar het leek me beter om met dit prachtige weer naar de kust te gaan. Plus PJ kon wel wat frisse zeelucht gebruiken merkte ik toen hij vanmorgen bij me in de auto stapte. Nieuwjaarsborrel voetbal was o.a. de oorzaak.

Eerst naar Breezanddijk. Een rondje lopen aan de wadkant. Het lijkt rustig maar aan het eind van de pier zien we een vrouwtje middelste zaagbek verstoppertje spelen achter de basalt blokken. Een blik naar rechts levert een duiker op die het haventje uitzwemt. Een roodkeelduiker. Geweldig, zo dichtbij!. Aan de IJsselmeerzijde zwemmen weer veel grote zaagbekken en aalscholvers bij de woonboot in de buurt.

Volgende halte, Kornwerderzand. Eerst de IJsselmeerkant. Hier zwemt eigenlijk altijd wel wat leuks rond. Ook nu weer. PJ had het net over zijn geliefde eendensoort gehad. “Ja, hoor der binne ze al”. Totaal 17 nonnetjes. Op de foto dat mooie spul. Aan de overkant zit een vrouw middelste zaagbek op de oever. Via de ‘Kazematten route’ lopen we om zodat we wat dichterbij komen. Beide uitgerust met een spiegelreflexcamera sluipen we gehurkt naar de rand van de hoge wal waar de zaagbek dame benedendeks ongeveer moet zitten. Zonder verder een woord te zeggen klikken de camera’s erop los. Een torenvalk man komt langs en wordt ook digitaal beschoten. Op het IJsselmeer zwemmen enkele brilduikers, krakeenden en grote zaagbekken. Aan de wadzijde staan een paar vogelaars met telescoop. Er zijn 100-den zo niet 1000-en toppereenden op zee te zien. In de verte een heel wit lint van meeuwen die neerstrijken op het droogvallende wad. Er schijnt een zeekoet tussen te zitten. Verder ook hier weer grote- en middelste zaagbekken, futen en eidereenden. Uit de wind op de kade zitten 10 blauwe reigers lekker in de zon. We zijn onderom de pier gelopen maar willen op het einde langs de bovenzijde terug. “Godsamme, wat binne die basaltblokken glad”. Maar vooruit, geen dooie dingen baas. Op handen en voeten kruipen we erbij op. Eenmaal boven horen we een wulp met de kikker in de keel overvliegen. Een heel apart geluid. Verderop worden enkele tureluurs onrustig. Komt het door ons of … “ja daar, PJ een slechtvalk”. Het juveniele dier schiet vlak voor ons langs over de pier. PJ weet hem te pakken met zijn 400 mm lens. “Zo ouwe dat zag je snel”, stelt Pieter-Jord. “Ja goed opletten, seun”. Tussen de vele eenden ontdekken we nog een pijlstaart. Check.

Volgende halte is haven-west van Harlingen maar hier zijn we rap weer weg. Allemaal wandelaars incl. loslopende honden en vliegers. Andere keer de sneeuwgorzen en drieteentjes maar bezoeken. Verderop in de haven zien we een grote mantelmeeuw mooi dichtbij zitten. Aan aantal juveniele meeuwen zitten nauwelijks een meter van de auto. Een geringd dier komt met alleen zijn poten op de foto. Die foto sturen we op om te kijken wat de geschiedenis van deze zilvermeeuw is. Weer een stukje verder meen ik een kuifaalscholver te zien maar voor ik het goed en wel kan vastleggen/determineren heeft een kano roeier het beest al verjaagd. Het is niet anders. We moeten het mooie weer delen met de rest van de bevolking. Via de kust zijn we huiswaarts gereden. Onderweg nog een sperwer en opvallend veel reeën gezien. Plus nog even langs de bekende groep van zo’n 90 sneeuwganzen gereden.

“Mooi fut weest, ouwe”, aldus PJ. “Jazeker, een mooie ochtend weggeweest met de helft van het Marsumer Vogelwacht bestuur”.

Tekst: Meino Zondervan
Foto’s: Pieter-Jord Hovenga