Pullen geringd van de torenvalk (2)
“ ’t Word haast al tiid dastou weer hersteld bist”. “Nou hef ik steeds bloed an ‘e hannen en mot ik de boom in klimme”. “Waardeloaze assistent bist soa”. Dusdanige harde sarcastische bewoording krijg ik te horen van ringer Rudy Fopma . “Ja beste jonge, ik hef sels ok skoan mien nogt van dut geouwehoer, folgend seisoen mot het allegaar weer soepel draaie”.
Er staan twee adressen op het programma vandaag om pullen van torenvalken te ringen namens Vogelringgroep Bergumermeer. Ook nu zijn er weer jeugdleden van Vogelwacht Marssum mee. Bernd Sijbrandij en Simon van der Ploeg. Ze hebben er zin in krijgen we te horen bij het ophalen van huis.
Eerst naar de boerderij van familie Ammerlaan in het Aldlân. Er staat een ontvangst comité op ons te wachten. Boer Theo had zijn best gedaan door de nestbak schoon te maken en een rot plankje te vervangen. Grote klasse. Echter moet de bodem van de bak juist niet opgeruimd zijn. Torenvalken willen een strooisel laag zodat de eieren niet wegrollen. De vogels zijn verkast naar een eendenkorf die een beetje onhandig in een boom hangt. Foutje bedankt. De korf ziet er flink gehavend uit. Rudy staat op de ladder en moet blindelings zijn hand in de korf steken. Zodra een pul hem grijpt met zijn klauwen (auw) trekt hij het jonge dier uit de korf en doet hem in de boodschappen tas. Dat ritueel volgt 5 keer. Alle eieren zijn uitgekomen. Enkele pullen zitten al redelijk in de veren terwijl een ander nog in het dons zit. Rudy begint met het ringritueel. Simon en Bernd staan er eerst met de neus bovenop en zijn absoluut niet bang om de valkjes beet te pakken. Ze houden de aandacht niet constant bij het geheel want op een boerderij is nog veel meer te beleven. Mijn verrekijker wordt hierbij druk in gebruik genomen. Maar als ze wordt gevraagd om de geringde pullen, die in het grasveld zitten, in de gaten te houden dan zijn ze er bij. Als ze alle 5 geringd zijn is het foto tijd. Ook de boerenfamilie wordt gevraagd. Alleen de zoon wil wel op de foto. Hij heeft nog maar net een valkje beet of hatseflats daar schijt het beestje hem onder. Hilariteit alom.
Volgend adres is in Rytsumasyl. Bij de altijd gastvrije familie Weggen. Hendrika Stroband en Thijs Weggen hebben een hoop plezier van de torenvalken. Ze hebben vanuit huis zicht op de kast. Thijs belde me afgelopen week dat hij er niet helemaal gerust op was. Hij zag steeds maar 2 kopjes voor de opening van de nestbak. En hij hoorde ook haast geen bedelroepen van de jongen. Gister nog waren de oudervogels in gevecht met een zwarte kraai die bij de bak zat. Rudy haalt 6 pullen uit de bak. “Goh, ik had er een hard hoofd in”, zei Thijs. Dat de pullen zo stil zijn komt omdat ze genoeg aanbod van voer hebben. Het is een erg goed muizenjaar. Je kunt er donder op zeggen dat er volgend seizoen weer minder aanbod is. Als de jongen echt honger krijgen hoor je ze idd bedelen om voer. Nu dus niet. Hendrika komt met koffie, thee en ijsthee aanzetten. Super gezellig! Vervolgens maakt ze foto’s en maakt ze een filmpje voor op de website van Ritsumasyl. Het is één en al natuur bij hen om huis. Nesten van houtduif, groenling, ringmus en specht. Maar het is ook nog eens heerlijk weer. Als de zon dreigt onder te gaan werpt dat een fantastisch mooi licht aan de hemel. Als ik al niet een slecht assistent was dan nu helemaal want ik ga helemaal op in deze machtige verschijning. Vele foto’s worden gemaakt. Ook Hendrika trek ik hier in mee en maakt ook enkele memorabele shots. In de tussentijd heeft Rudy de jongen van ringen voorzien en is de biometrie gedaan. Een fotosessie volgt en hup terug de bak in want pa torenvalk zat al in de boom met een dikke vette veldmuis. Bernd en Simon komen ook wat later op bed dan ze gewend zijn. “Je mag hier wel blijven slapen als je wil”, roepen Hendrika en Thijs als ze zien dat ik nog steeds foto’s aan het maken ben als we richting auto lopen.
Geweldige medewerking en betrokkenheid van de nestbakeigenaren. Bedankt en tot volgende jaar.
Meino Zondervan
Reacties