Verslag Lauwersmeergebied

“Volgens mij deugt het niet”. “Het lijkt erop dat hij op wormen jacht is”. “Hij blijft wel erg lang zitten”. “Het deugt inderdaad niet, hij huppelt de bosjes in”. “Shit, het dier is verzwakt. “Tomme, hebben wij dat weer. “Daar gaat onze ‘vroeg van bed’ voordeel”. “We beleven ook altijd wel iets aparts als we tezamen weg zijn”.Als ik om kwart over 5 door Leeuwarden rijd, om Harm Dijkstra op te halen, lopen er nog Koningsdag vierders rond. Vandaag gaan we een rondje Lauwersmeer doen. Lekker vrijuit vogelen. Het is windstil, bewolkt, zo nu een dan een spatje regen. Wat een rust, heerlijk.Als we aan de zuidkant van het gebied op de parkeerplaats bij de YMCA gebouwen uitstappen roepen we tegelijk, “tuinfluiter”. De versnelde merelzang klinkt luid en duidelijk. In de verte een koekoek. Voor mij gelijk al 2 nieuwe jaarsoorten. Het blijft leuk als de Afrika gangers weer arriveren. In de rietvelden achter het gebouw klinkt het hoempen van een roerdomp. Vanwege het windstille weer krijgen we ook het inzuigen van lucht te horen voor het hoemp geluid volgt. Schitterend. Als we doorlopen is er bij vrijwel elke stap een krakend geluid. Onvoorstelbaar zoveel slakken overal. “Zo”, zegt Harm. ”We helpen de zanglijster een handje, hij hoeft geen smidse te gebruiken”. “Ze liggen panklaar voor consumptie”. Overal rietzangers. Baardmannetjes naderen ons op een paar meter. Een blauwborst laat zich horen. Sprinkhaanzangers laten hun wekkertje afgaan en een waterral doet of hij een speenvarken is. Foto’s maken is niet echt aan de orde met dit slechte licht. We lopen vervolgens een flink stuk langs de rand van een bosgedeelte. Regenwulpen en groenpootruiters komen over vliegen. De zwartkoppen en tuinfluiters zingen volop. Reeën schieten het bos in. Boompiepers komen als een parachuutje naar beneden terwijl ze hun mooie zang laten horen. Een bruine kiekendief man voert al roepend een vliegshowtje op.

We krijgen uitkijkheuvel ‘De Pomp’ in zicht. Net als we besloten hebben om daar naartoe te lopen zien we een buizerd op het pad zitten met het gesprek in de eerste alinea als gevolg. Als ik het dier in de struiken terug vindt doet hij nog een poging om weg te vliegen maar komt niet ver. Hij gaat op zijn rug liggen en probeert zich te verdedigen door zijn klauwen naar me uit te steken. Voorzichtig pak ik hem op. Jonge dieren hebben het vaak zwaar in hun eerste levensjaar. Het betreft een 2 KJ (kalenderjaar) jongeman schat ik in. Met de buizerd onder m’n arm vangen we de terugtocht naar de auto aan en bespreken we nieuwe plannen. Het is nog maar 7 uur. We besluiten de vogel naar opvang De Fûgelpits in Moddergat te brengen en het vogelen voort te zetten aan de noordzijde van het Lauwersmeergebied. Bij de auto neemt Harm de vogel over en karren maar. Onderweg zien we een sperwer in het veld zitten en even later een sperwer man midden op de weg met prooi. Harm spot ook nog een slechtvalk in het veld. Om half 8 zijn we ter plaatse. Er blijkt niemand aanwezig of wakker te zijn. Op internet vind ik een 06 nummer en krijg de heer Wiersma aan de telefoon. Hij blijkt in het ziekenhuis te liggen maar vind het niet erg dat ik hem stoor. We mogen de buizerd wel in een aan huis gevestigde lege kooi plaatsen. Hij belt dan later zijn vrouw Gaatske om het door te geven. Opgelost en wij kunnen weer verder.

Als we bij de jachthaven van Lauwersoog aankomen staan er 3 vogelaars voor zich uit te kijken. “Goedemorgen, is ie er nog”. “Jazeker , hij zat hier net nog”. Eén van de heren krijgt een telefoontje van een andere vogelmeneer met de mededeling dat de vogel een stukje verder op het fietspad zit. Ja hoor. Bingo. Een prachtige draaihals. Zeldzaamheidje voor Nederland. Deze spechtachtige houdt van mieren. Vandaar dat je hem veel op de grond aantreft. Met zijn lange tong tracht hij mieren te vangen. Als hij zich bedreigt voelt zet hij een kuif op, draait zijn kop in het rond, sist en steekt zijn tong uit als een slang. Horrortaferelen. ‘The Exorcist’ is er niks bij. Een andere nieuwe jaarsoort zingt hier zijn lied. De nachtegaal. Dit is toch echt wel één van de mooiste vogelliederen ter wereld. Naast de nachtegaal hoor je ook de tuinfluiter en zwartkop. Wat een concert.

In de buurt van de Staatsbosbeheer schuur zien en horen we onze eerste grasmus van het jaar. Ook een groepje huiszwaluwen trekt hier in oostelijke richting over. Onderweg krijgt Harm een berichtje dat er een verdwaalde Amerikaanse gast is ontdekt in Noord Holland. Een roodborstlijster. Ter aanname. Harm is gekapt met het ‘twitchen’ van degelijke zeldzaamheden. Omstruinen en genieten van hetgeen je tegenkomt staat tegenwoordig voorop i.p.v. uren in de auto zitten om een zeldzaamheid te scoren voor je ‘levenslijst’. Volgende stop is aan de oostzijde waar we een stuk het militaire oefenterrein op lopen. Een enorme weidsheid. Kramsvogels, sijsjes, boompiepers, tapuiten, veldleeuwerik. Maar vooral weer die serene rust met dit windstille weer. “Een oorverdovende stilte”, zoals de enige persoon die we tegenkwamen het noemde.

Daarna aan de zuidzijde bij ‘Jaap Deensgat’ een stukje lopen langs het rietveld. Blijft mooi die baardmannetjes. Ze zijn hier jaarrond aanwezig. Een zingende blauwborst laat zich op de plaat zetten door Harm. Als we teruglopen komen we een groepje mensen tegen met hoogwaardig apparatuur. Ze vragen of we de baardmannetjes al hebben gezien. Maken ze nou een grapje? De diertjes vliegen de hele tijd in het zicht al luid roepend heen en weer. Alsof je de weg vraagt naar het pretpark terwijl je voor de poort staat. Ennn doorrr. Komt er plots een mevrouw uit het riet stappen. Terwijl ze haar broek optrekt en vastmaakt vraagt ze of we de blauwborst al hebben gezien …. Dusss, mevrouw de plasgeitebreiert. Ze hoort bij het groepje mensen zoveel is wel duidelijk. Ennn doorrr. Door naar huis in dit geval. Het is rond 11-en. Het ‘vogeltoerisme’ komt op gang. Tijd om te vertrekken.

Een heerlijke ochtend. Weer veel beleeft terwijl andere mensen nog op bed liggen. Zou het voor geen goud willen missen maar hey … iedere gek zijn hobby.

Meino Zondervan