april

16 april 2017, Piaam

‘Wel potverdikkie , wat flik je nou. Er is wel degelijk iets te zien. Kijk nog eens door je kijkkoker en laat maar weten je ziet.’

Op eerste Paasdag om 7.00 uur verzamelen bij de parkeerplaats in Bilgaard. Die combi is duidelijk niet favoriet. Slechts 3 deelnemers en 4 man van de organisatie. Het lijkt meer op een bestuursuitje. De bofbipsen die er toch voor kozen om zich op te geven krijgen er geen spijt van. Linda Veeman heeft al een route bekokstoofd. Als ze naast me zit in de auto komt alsnog de vraag, ‘Waar gaan we heen Zondervan?’ ‘Nou laten we maar gewoon jou uitgedokterd plan doen.’ ‘Oké, Doede weet ervan, laat hem maar voorop rijden.’

Lock on
Zodra we de afslag naar de kijkhut bij Piaam nemen zien we een bruine kiekendief zweven. Het weer is beter dan voorspeld. Wel winderig maar mooie wolkenpartijen en af en toe zon. Nog voor we de slaperdijk oversteken horen we al een rietzanger knetteren. Voorzichtig kijken we over de rand. Her en der dalende parachuutjes. Baltsende rietzangers en, zo blijkt later, een enkele blauwborst ertussen. Die laatste wordt al snel opgemerkt . In de verte zit er 1 op een afgezaagde wilg die langs het pad staat richting de kijkhut. Heeeel in de verte hoor ik vaag een koekoek. ‘Horen jullie dat ook? Een koekoek. Lekker vroeg ding.’ ‘Euh, nee die horen we niet.’ Maar als we een paar meter verder zijn wappert de wind nogmaals het geluid onze kant op. Iets duidelijker nu. Een ieder vangt het op en is daar de bevestiging. Bruine kiekendieven hangen boven de rietvelden. Er komt eentje langs zeilen. Gelijk 2 van die altijd roofvogel-klierende kraaien er bovenop. Een mooi luchtduel volgt. Na enkele snelle manoeuvres zit de bruine kiek plots achter een zwarte kraai. In mijn beleving hoor en zie ik een jachtvlieger piloot voor me die zijn raketten op scherp zet. Lock on and fire away … goed uitgedokterd door de kiekenman.

Hint met koevoet
Daarna lopen we langzaam tot zeer langzaam terug naar de auto’s. De rietzangers en blauwborsten doen het leuk. Dat triggert de fotografen onder ons. Na een tijdje komt Linda om de autosleutel vragen. Een hint met een koevoet om mee te komen om koffie te gaan drinken. In plaats dat de chauffeurs meegaan leveren ze zo hun sleutel in en blijven nog wat plakken tot grote verbazing van mevrouw Veeman. Het is erg leuk om te zien hoe Doede steeds fanatieker wordt in het fotograferen van vogels. Hij is niet weg te branden van deze mooie plek. Als we dan toch sterk vertraagd richting auto lopen gaat het weer mis. ‘Doede, er hangen baardmannen aan de rand van die rietkraag.’ Weliswaar met tegenlicht maar dat kan sfeerverhogend werken. Anno is ook blijven plakken. Zonder camera maar hij weet ook dat als je ergens blijft rondhangen je meer krijgt te zien dan al dat rondlopen. Dat blijkt nu dus ook wel weer. Eenmaal terug op de parkeerplaats krijgen we een sarcastische preek van Linda. ‘Hèhè, zijn jullie daar eindelijk, alleen als jullie mooie plaatjes hebben geschoten vergeven we het jullie. Dat loopt wel los maar ja wat doe je eraan met een dergelijk uitgedokterde prachtplek.

Quick scan
Door naar de vlakbij gelegen Makkumer Zuidwaart. Bij het uitstappen eerst inventariseren op geluid. Zwartkop, tjiftjaf, fitis, pimpelmees. Helaas nog geen eerste braamsluiper. Stukje verder richting de uitkijkbult weer een blauwborst. Een rietzanger gaat prachtig in het geraamte van een uitgedroogde berenklauw zitten. Terwijl de groep op de heuvel het meertje en het daar middenin gelegen eilandje checkt vermaak ik me met een geaderd witje. De reden dat we hier zijn is vanwege een gemelde reuzenstern afgelopen week. Anno sjouwt mijn telescoop. Teartse van der Zee heeft hem ook mee dus laat die eerst maar koekeloeren. Er komen weinig meldingen ter ore. Mag ik een quick scan door je scoop doen, Teartse?’ ‘Maar natuurlijk, er is op aalscholvers en meeuwen na niet veel te zien.’ vermeldt hij. ‘Wel potverdikkie Teartse wat flik je me nou. Niks te zien? Kijk eens wat ik voor je in de telescoop gevangen heb. Er staat wel degelijk een stern.’ ‘Oh oké, heeft het oog van de meester het anders gezien dan mij?’ ‘Nu is het de vraag welke stern.’ Linda schiet Teartse te hulp. ‘Het is de reuzenstern.’ ‘Jep en hij staat links van die grote zilverreiger die helemaal gebukt achter het eilandje staat om uit de wind te blijven. Mijn telescoop komt er bij staan zodat iedereen de reuzenstern met zijn knalrode grote snavel kan zien. Zelf loop ik naar de rietkragen waar baardmannen te horen zijn. Tot iemand zegt, ‘hij vliegt op.’ Snel de kijker erop. ‘Let op mensen hij komt onze kant op.’ In een rechte lijn vliegt de stern bij ons langs. De zon is er net even bij en precies langs de goeie kant wat zonlicht betreft. Doede en ik schieten het ene plaatje na het andere. Als hij voorbij is … ‘Wow dit was echt geweldig, wat een moment jongens.’ Als dan ook nog blijkt dat er scherpe foto’s zijn gemaakt is het feest helemaal compleet. Maar er staat nog een beestje op de bekokstoofde lijst van Linda. De krooneend. Die vindt ze zelf achter het gesloten hek van het IFG. Het dier ligt te slapen. Saai beest. Desalniettemin goed uitgedokterd.

Iets onbekends
Volgende stop is Kornwerderzand. Doede gaat wederom voorop en rijdt door Makkum. We rijden een rondje van de zaak als hij er even niet uitkomt. Geeft niks Doede, mooi stadje hoor en verkeerd rijden doen we allemaal wel eens. Op de B-weg van de afsluitdijk gaat het gas erop. Aanvankelijk volgen we tot bedacht wordt dat er langs de dijk in het IJsselmeer ook wel krooneenden kunnen zitten. Hup, de rem erop. Daar waar vertraagt wordt zwemt een paartje krooneenden. Is dat toeval of wat? Na het uitstappen bij Kornwerderzand zijn er aanvankelijk weinig vogels te zien. Er ontstaat even een kleine discussie over het wel of niet bezoeken van deze locatie. Zelf ben ik al gaan lopen. Als we over het paadje door de bosjes naar het vang/ringbaanterreintje wandelen horen we daar het verlossende mitrailleurtje van de braamsluiper. Zo die is binnen. We zien het beestje zelfs heel even tegen een schutting hangen met zijn staart wijd uit als het achter een huismus aanjakkert. Verder horen en zien we een zwartkop, fitis, tjiftjaf, heggenmus, ringmus, kneutjes, rustende boerenzwaluwen in een boomtop, een overvliegende visdief en huiszwaluw. Er ontstaat wat onrust als er iets onbekends door de struiken fladdert. ‘Een vrouwtje keep. Lekker laat ding.’ Een stukje verderop sta ik bij een tuinhuisje en had het al uitgedokterd.

Leuke ontwikkeling
Doede gaat op huis aan en krijg Lies als passagier van hem cadeau. Ze neemt plaats naast Anno en Esther. ‘Kan je auto dat wel aan?’ ‘Ach ja, even uitstappen bij elke verkeersdrempel dan moet het kunnen.’ Met 5 mensen gaan we naar de kijkhut van het Hegewiersterfjild. Het is flink verandert in dit gebied ten gunste van de vogels. Onze soortenlijst krijgt een vette boost. Een mannetje krooneend zwemt voor de hut en gaat zitten poetsen (saai beest), wintertaling, slobeend, pijlstaart, verschillende soorten meeuwen waaronder enkele grote mantelmeeuwen, een lepelaar, kluten, kleine plevier, bontbekplevier, bonte strandlopers, een kleine strandloper en een 40-tal visdieven. Een andere bezoeker van de hut merkt op dat we met meer vrouwelijke dan mannelijke vogelaars zijn. ‘Een leuke ontwikkeling.’ Goh, nou die man het zegt. Heel even wordt er gestopt tijdens de terugweg vanwege een vlucht wulpen met daartussen enkele regenwulpen. De dames zijn doorgelopen maar staan plots stil en draaien zich om. Dan is te horen waarom. Een blauwborst zit mooi op een hekwerk te zingen. We zitten allen op de hurken te kijken als een bruine kiekendief komt aanvliegen. Altijd laag en met het zicht naar beneden. Hij merkt ons niet op. Een enerverende dag eindigt zoals het begon met een langs zwevende kiekenman. De thuisblijvers hebben reden tot spijt na het lezen van dit uitgedokterde verslag van een bekokstoofd plan.